Korte reis naar de VS – deel 1

Hoi Allemaal,

Daar zit ik dan opeens weer in Amerika. Heel raar zo kort na het overlijden van de Grol, maar ook wel erg fijn om letterlijk even ver weg te zijn.

Donderdagochtend was ik even bang om last te krijgen van het weer. Maar gelukkig ging alles op weg naar het vliegveld erg soepel. Zelfs de bus was op tijd! Dat had ik in de spits nog niet vaak eerder meegemaakt. Op Schiphol snel
Ijn tas afgegeven. Het is jammer dat je niet meer met je toilettas in de handbagage mag reizen, anders had ik het hele bagagecircus over kunnen slaan. Dan de paspoortcontrole en security-check (het blijft grappig de verschillende meningen te zien over wel of niet je schoenen uit moeten doen) door en was ik dus veel te vroeg bij m’n gate. Zat daar nou een Starbucks tegenover? Ja, ik geef m’n verslaving ruiterlijk toe. Daar lekker wat gedronken en toen naar de gate. Nog een korte securitycheck en aan boord gaan maar! Zoals altijd met een vluchtnaar London duurt het taxiën altijd langer dan het vliegen zelf. Het was volle bak dus het was kwa tijd nog spannend of iedereen wel z’n drankje op tijd op had. Gelukkig stellen Nederlanders wat dat betreft nooit teleur en gingen de blikjes bier en whiskey-cola’s die besteld werden ook in no-time op. Op Heathrow had drie uur overstaptijd, dus toen ik vrij snel door weer een securitycheck heen was maar eens gaan lunchen. Toen bleek dat het erg verstandig was datik de avond ervoor nog even de pin van mijn creditcard opgezocht had, want die was daar hard nodig! Toen door naar de gates waar de vluchtennaar de VS vertrokken, waar iedereen bij gebrek aan bodyscan nog eens gefouilleerd werd. Vervolgens daar me erg verbaasd over het vliegtuig aan de gate, want de vlucht naar Dallas die ervoorvanaf daar vertrok had ik nooit zien vertrekken. Ik zal ergens niet goed ogelet hebben gok ik. Hier was meer dan genoeg ruimte in het vliegtuig, ik had twee stoelen voor mezelf. De vlucht verliep prima, met goed eten (een of ander Indiaas kipding), goede in-flight entertainment (Björk live in Parijs; vele series, films en cd’s te bekijken en luisteren) en verder niets van extrasecurity te merken. Ik was ergens twee uur kwijt, dus ik gok dat ik nog geslapen heb ook! Eenmaal in Atlanta kwam ik vrij snel door de douane, al moet je dan alsnog een Visa Waiver ingevuld hebben; ondanks dat je dat van te voren al online doet via ESTA. Dan moet je je bagage oppikken, die door de douane beengooien en onmiddelijk weer op een lopende band gooien. Omdat je daarna weer in een gebied komt waar ookvertrekkende passagiers lopen moet je zelfs nog een keer door security heen. Dan met de mini-metro naar de bagageclaim toe, waar mijn tas er weer snel was. Dit alles in een uur na landen, lekker vlot! Toen met de nieuwe Skytrainnaar de volledig vernieuwde autoverhuur. Dat ging ook vrij snel, ik kreeg omdat de compacts op waren een intermediate mee, al bleek dat er wel een te zijn zonder elektrische raampjes en centrale deurvergrendeling. Rare jongens, die Amerikanen. Ik hoefde niet lang te wennen aan de auto, en zat al snel op de juiste interstate naar het zuiden. Het viel me op dat er veel minder te hard gereden werd dan vorige keren, dat zal vast te maken hebben met de aankondiging dat speeding veel harder beboet wordt.

Na een kleine twee uur rijden was ik dan aangekomen bij Dixiechick, waar ik zeer warm ontvangen en door haar en de honden, die maar niet genoeg van me lijken te krijgen :-) husband-dear lag al lekker te slapen, wekkers om 4 uur lijken me een goed excuus. Na wat thee ben ik ook snel gaan slapen, want ik was er wel aan toe!

Na een lange nacht om 9 uur door de wekservice wakkergemaakt, en lekker gaan ontbijten. In de tussentijd was dr dixiechick druk bezig met een online meeting. Toen hadden we zin in lekkere koffie en stap je dus al snel in de auto om 20 minuten te rijden naar de lokale Starbucks. Alweer? Het gaat toch niet opvallen hè? Voor Erikaanse begrippen is het daar duur. Maar het is omgerekend bijna de helft goedkoper dan een Nederlandse Starbucks…
Daarna hebben we de kids opgehaald, waarbij ik een heuse echte highschool van binnen heb gezien. Die moesten namelijk naar de orthodontist. Maar wat een enorme geldfabriek is dat zeg! een enorme ruimte langs een rondlopend raam, met open naast elkaar minstens 10 stoelen waar mensen behandeld konden worden en. En met een beetje geluk uitzicht op rondde de vossen!

Daarna hebbenwe gelunched bij een Chick-fil-a. Een fastfoodketen die ik nog niet kende, maar ook lekkere saladewraps hadden. Ze waren net voor de tweede dag open, en er zijn dus gewoon mensen geweest die daar gekampeerd hebben omdat de eerste 100 bezoekers een jaar lang gratis eten kregen. Krankzinnig! En net alsof er in dit stadje nog niet genoeg stripmalls en fastfood zijn…
Toen de kids weer afgeleverd en vervolgns maar eens lekker op de bank aan het bijkletsen geslagen. Toen kwam husband-dear thuis met boodschappen, waaruit blijkt dat er papieren zakken bestaan waar je zonder problemen 2 gallons aan melk in kan dragen zonder dat het scheurt. Hoera!

Vervolgens heeft dixiechick lekker gekookt en zijn we vervolgens uitgenodigd door vrienden van hun om gezellig langs te komen. Dat was uitermate gezellig! Om over de lekkere wijn en zelfgemaakte chocoladeijs nog maar te zwijgen… En nu ben ik moe, dus oogjes dicht en snaveltjes toe.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *