Alaska avontuur – deel 17

‘s Ochtends je tent opendoen, naar buiten kruipen, en dan meteen over een gletsjer uitstaren is toch wel een hele bijzondere manier van wakker worden. Ik vond het geen straf :) Rustig aan hebben we met z’n allen ontbeten, konden we genieten van de laatste echte Jay-coffee, en was het tijd om de spullen in te pakken. Ook was het zaak om nu even extra goed te zorgen dat alles schoon en netjes was, omdat de tenten na vandaag niet meer verder gebruikt konden worden. Ook moesten we eventuele gebreken aan ritsen e.d. op een stukje ducttape schrijven, zodat dat gerepareerd kon worden voor de volgende reis. Overigens, veel mensen pakten de tenten ‘verkeerd’ in, want die waren netjes aan het opvouwen en dan in de zak aan het stoppen. Dat bleek duidelijk niet de bedoeling; het beste is om een tent (mits droog) gewoon in een zak te proppen. Op die manier krijg je geen vouwlijnen, en vouwlijnen zijn nu juist de perfecte manier om en tent eerder lek te krijgen. Nooit over nagedacht; maar vond het wel een plausibele uitleg.

Daarna zijn we nog een wandeling gaan maken naar de gletsjer zelf; waar we ook weer allerlei sporen aantroffen, en de kracht van stromend smeltwater goed konden zien. Dit keer deden we dat zonder crampons, en je kon duidelijk merken dat je die -eigenlijk- wel nodig had. Dus vooral voorzichtig doen; maar dat kwam wel goed. Op de plek waar het morenepuin echt verdween en je het echte ijs op moest, zijn we dan ook braaf omgedraaid. Ook was er een bepaald soort slik te vinden dat bijna werkt als drijfzand, heel bijzonder. Daar kon je dus vooral niet te lang op blijven staan, want je zakte er echt langzaam in weg.

Eenmaal ingepakt gingen we voor de laatste langer rit onderweg, koers zettend terug richting Anchorage. Langzaam maar zeker kwamen we weer wat meer in de bewoonde wereld; en hebben we in het stadje Palmer (nouja, stadje, het voelde heel groot aan, maar heeft ~ 6000 inwoners) gelunched. Het zag er allemaal heel gemoedelijk uit daar. Na de lunch zijn we doorgereden naar Anchorage, waar we aankwamen bij hetzelfde hotel als waar we aan het begin van de reis overnachtten. Dat was al best even een cultuurschok. Opeens iets raars al een televisie op je kamer, een douche, stroom, toilet dat doorspoelt, etcetera. Je bent er niet meer aan gewend. Maar ‘terugwennen’ ging wel snel; dat moet ik toegeven!

De rest van de middag hebben we besteed aan herpakken van spullen (de volgende dag vertrok het vliegtuig; en zou voor mij deel 2 van deze vakantie beginnen, een bezoek aan New York City), douchen, alle batterijen weer opladen, etcetera. Ook hebben we bij Jay nog allemaal foto’s bekeken van de plek waar hij ‘s winters is, en van schilderijen die hij gemaakt heeft. Daarna zijn we met z’n allen naar een restaurant in de buurt gewandeld; waar we een buitengewoon goed laatste maal met z’n allen hadden. Daarna met een paar mensen en de gidsen nog even de lokale bar uitgeprobeerd; en toen was het tijd om te gaan slapen. Een echt bed, wel weer even wennen :)

Het bijbehorende kaartje van de reis:


View Alaska avontuur – deel 17 in a larger map